ایران برای رسیدن به مرحله نهایی جام ملت های آسیا نیاز به پیروزی در بازی امروز دارد. تیمی که به همراه عربستان، کره جنوبی و ژاپن در این جام بیشترین عنوان قهرمانی را به دست آورده است.
بازیکنان اتیم ملی انگیزه بسیاری برای اثبات شایستگی های خود برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی دارند و ایران این توانایی را دارد که در سایه حمایت و اعتماد تماشاگران به آنچه که می خواهد در میدان با سوریه دست پیدا کند.
پیروزی در بازی چهارشنبه روحیه ای مضاعف به قلعه نویی و شاگردانش می بخشد تا با شرایط بهتری مهیای بازی سرنوشت ساز با کره در روز ۱۱ شهریور در شهر سئول شوند.
با گذشت بیش از یک ماه از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، تیم ملی فوتبال ایران در دیداری حساس، اما نه چندان سخت به مصاف سوریه می رود. این بازی در چارچوب دور مقدماتی جام ملت های آسیا در تهران برگزار می شود و تیم ایران با برد در این دیدار آماده بازی سرگروهی با کره جنوبی در سئول خواهد شد.
امروز تیم ملی ایران پس از چندین سال، ترکیب تازه و جوانتری را با تفکرات یک مربی وطنی تجربه می کند. این اولین آزمایش جدی برای مربی جوانی خواهد بود که به لطف کارنامه درخشان در تیم باشگاهی پیراهن مربیگری تیم ملی را بر تن کرده است. بازی با سوریه فرصت مناسبی برای بازیکنانی است که در سال های اخیر همواره در سایه بازیکنان باتجربه و اسمی پشت خط مانده اند. بازیکنانی که با انگیزه کافی باید شایستگی های خود را در دور تازه ای از حیات تیم ملی اثبات کنند.
اشکال عمده سوری ها این است که آنها تا به امروز موفق نشده اند به جام جهانی راه پیدا کنند نیز همانا نداشتن فرهنگ بازی گروهی است. اما در ورزش های انفرادی برای خود تعریف های درستی دارند. تیمی که امروز در چارچوب بازیهای مقدماتی جام ملتهای آسیا مقابل فوتبال ما قرار می گیرد، جای بحث و تحلیل گسترده ای ندارد. آنها از همان روز قرعه کشی برای خود شانسی در مقابل ایران و کره جنوبی قائل نبودند. این را مربی سابق صرب آنها،رادوینوویچ خوب فهمید و قبل از آن که حادثه اخطار کند سوریه را ترک کرد. یک شکست در خانه و در مقابل کره جنوبی شرایط روحی آنها را به هم ریخت، اما پیروزی پرگل در مقابل تایوان کمی امیدوارشان کرد. سوریه از فوتبال ایران شناخت کافی دارد. آنها می دانند سیستم کلی فوتبال ما انگلیسی است و پایه های اولیه آن را انگلیسی ها بنا نهادند. اما سوریه با اصل قرار دادن قدرت بدنی بیشتر به سمت بازی فیزیکی رفته است. از کشف استعدادهای خودجوش که در فوتبال غلیان دارد غافل مانده است. ما در مقابل سوریه به هر شیوه ای و با هر نفراتی بازی کنیم برتر هستیم. بازی انفرادی ما قابل مقایسه با بازیکنان سوریه نیست، توان بدنی و تاکتیک گروهی ما بسیار جلوتر از سوریه است. آنها فوتبال روی زمین را خوب نمی شناسند و چون دهه هفتاد از همان شیوه ارسال های بلند و تحمیل قدرت استفاده می کنند.
در عوض تیم ما با تعداد زیادی از بهترین بازیکنان تکنیکی می تواند در هر نقطه ای از زمین بر حریف غالب باشد. کعبی، مهدوی کیا، تیموریان، نکونام، نیک بخت، معدنچی، عنایتی و مجیدی یا اکبرپور و خطیبی دارای برتری های چشمگیری هستند.
عبور از سوریه اگرچه آسان است، اما نیاز به تدبیر خاص خود دارد. شکافتن عمق دفاع کند و درجای سوریه کار سختی نیست. شاید امروز روز عنایتی باشد که با حمایت تماشاگران به یک رکورد خوب برسد.
